siedze sobie sama... jak zawsze... zimno mi... jak zawsze... wiatr wieje... słychac kroki... jak zawsze... nic ... nic sie nie zmienia... nic... i siedzie sobie sama... jak zawsze... tak siedze sobie... i mysle... jak zawsze.... chciałabym miec misia... misia... takiego małego... chciałabym... niebyłabym sama... jak zawsze... miałabym misia...
to tak niewiele.... tak niewiele...
pada... wciąz pada... chłodno jest.... zimno... bardzo zimno... kropelki wpadają przez okienko do pomieszczenia... niektóre spływają po scianie... kto teraz płacze ? kto cierpi... tyle łez... tyle kropel... to nie ma konca.... nie ma konca....i konca miec niebedzie... niebedzie...
trzymając nóż w dłoni... nie wiem co myslałam.... rzuciłam nim z całą siłą w ściane... sciana... twarda... krzywdy sie nie zrobi... ale nóż wbił sie w samo serce... pewnej osoby.... później tą małą sale wypełniał tylko ból.... rozpacz... tesknota...
przeciez to niemiało tak wyjsc... nichciałam tego... ale sie stało... krzywdy te naprawi tylko czas....
Są w życiu takie chwile kiedy już naprawdę nie chce się żyć...
Kiedy ukochana osoba jest daleko albo nie ma jej wcale...
Ciskasz się z kąta w kąt. Czarna rozpacz i zniechęcenie...